ผมกลับไปเยี่ยมศูนย์สองสลึงประมาณเดือน กันยายน 55 ที่ผ่านมา
ก็เห็นป่าไม้แปลงหน้าศูนย์ ต้นไม้เติบโตเต็มที่
ผู้ใหญ่สมศักดิ์ครอบครัวและผู้ร่วมงานก็สบายกันดี
ผมเดินดูมุมต่างๆภายในศูนย์ก็ร่มรื่นเย็นสบายไปทุกส่วน
ใครสนใจก็เรียนเชิญกันครับ
ที่จริงแล้วบล็อกนี้หยุดการเคลื่อนไหวไปนานเพราะเห็นว่าบล็อกหลักทำได้ดีแล้ว
แม้ผมเองเป็นคนแรกที่เริ่มบุกเบิกเรื่องการทำฐานข้อมูลของศูนย์นี้มา
แต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนั่งดูบล็อกของศูนย์เห็นมีหลายๆคนสานต่องานและทำได้ดีกว่าผมเยอะซึ่งเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจมาก
เพราะไม่ว่านักเรียนนักศึกษาและผู้สนใจในเรื่องปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงได้สามารถเข้าถึงแหล่งข้อมูลได้
แต่เมื่อวานเข้าไปดูปรากฏว่าโดนไวรัสเล่นงานเลยขึ้นมาอับบล็อกนี้เอาไว้
เผื่อมีอะไรเปลี่ยนแปลงผู้ที่เข้ามาทำหน้าที่ตรงนี้ได้เอาไปใช้ต่อไปได้
การทำงานในระบบจิตอาสานั้นมันเป็นเรื่องง่ายๆทำได้ทุกคน
เพราะถ้าทำแล้วตนเองสบายใจ สบายใจในการเสียทรัพย์ เสียความคิด เสียแรงงานและเวลา
หากหลายๆคนที่ทำงานในระบบจิตอาสาคิดอย่างนี้ได้แล้ว งานก็เดินต่อไปได้เพราะความสบายใจ
มีความสุขที่ได้ทำได้ให้ได้แบ่งปัน
ผมเองได้มาฝึกอบรมที่นี้มาด้วยการสืบค้นข้อมูลซึ่งขณะนั้นระบบอินเตอร์เน็ตยังไม่แพร่หลาย
ก็รู้แบบปากต่อปาก บังเอิญโชคดีที่มาก่อนวันมีอบรมแค่คืนเดียวรุ่งเช้าผมก็ได้เข้ารับการอบรมเลย
และหลังจากอบรมเสร็จก็บอกครอบครัวเลยว่า ผมจะกลับบ้านเพราะผมเห็นอนาคตของลูกแล้ว
ครับในเรื่องของศูนย์สองสลึงนั้นในฐานะผมเป็นผลผลิตจากศูนย์แห่งนี้
ก็ใคร่ขอนำเสนอในมุมของผมนะ เพราะการที่ผมได้เป็นศูนย์ฝึกอาชีพชุมชน วิชา
แนวคิดแนวทำ สถานที่แห่งนี้เป็นผู้ผลิตผมมา
เพราะสิ่งที่ได้มานั้นผมนำมาปฏิบัติจริงในครอบครัวเช่น เผาถ่าน ทำน้ำยาล้างจาน
ทำปุ๋ย ทำน้ำส้มควันไม้ ทำเห็ด เลี้ยงปลาเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ เลี้ยงหมูเลี้ยงวัว
และขยายต่อชุมชน ตำบล อำเภอ จังหวัด และประเทศ
ก็ต้องกราบขอบพระคุณผู้ใหญ่สมศักดิ์ เครือวัลย์ อ.ยงยุทธ์ เสมอมิตร พี่ๆน้องๆที่ร่วมงานกันทุกคนครับ
ผู้ใหญ่สมศักดิ์ เครือวัลย์
อ.ยงยุทธ เสมอมิตร
บทสัมภาษณ์รายการวิทยุ
ตัวแทนที่ประชุมระดับชาติ
1 ความคิดเห็น:
พูดคุยกันได้ครับ
แสดงความคิดเห็น